Organy homologiczne
Rozmaicie ukształtowane zewnętrzne części bogato rozczłonkowanych roślin są zawsze rozmaitymi przeobrażeniami niewielu form zasadniczych, mianowicie korzenia, łodygi lub liścia. Nadto wewnętrzną budowę wszystkich części roślin można sprowadzić do komórek i ich przekształceń. Wszystkie organy dające się wyprowadzić z jednej wspólnej formy zasadniczej, nawet jeśli różnią się wyglądem i pełnią różne czynności, nazywamy homologicznymi ; przypisujemy im tę samą wartość morfologiczną. Na przykład przekształconymi liśćmi są u roślin kwiatowych działki kielicha, płatki korony, pręciki i słupki ich kwiatów, jak to już stwierdził Goethe, oraz wąsy i ciernie pochodzenia liściowego; wszystkie te twory są zatem homologiczne i równowartościowe pod względem morfologicznym. Analogicznym natomiast nazywa sie organy, które mimo znacznego podobieństwa budowy i jednakowej funkcji filogenetycznie powstały z zupełnie różnych form zasadniczych. Na przykład sztywne ciernie niektórych gatunków roślin są przekształceniami korzeni, innych zaś są przeobrażeniem łodyg, jeszcze inne wreszcie są zmienionymi liśćmi. Ciernie powstałe z korzeni, łodyg i liści są zatem organami analogicznymi. To samo odnosi się do wąsów wykształconych z korzeni, łodyg i liści oraz do bulw korzeniowych i pędowych; Morfologia dzieli się wprawdzie na naukę o budowie zewnętrznej (morfologia zewnętrzna) i naukę o budowie wewnętrznej (morfologia wewnętrzna, czyli anatomia), można ją jednak również podzielić inaczej. [więcej w: implanty zebów, dyżury aptek kościan, wypełnienie zęba cena ]
Powiązane tematy z artykułem: dyżury aptek kościan implanty zebów wypełnienie zęba cena